Christchurch dag 2

Heerlijk geslapen bij Pippa en lekker ontbeten. Het miezerde nog wat maar het zou vanaf 12 uur harder gaan regenen dus Pippa belde het Adventurepark om te vragen of er sowieso geziplined kon worden en zo ja, hoe laat. Het kon om 10.45, gelijk maar vast laten zetten waarna we elkaar aankeken en dachten: oh jee, nu moeten we dus echt 😬 Allebei last van hoogtevrees dus we gingen er best wel een beetje gespannen naar toe. Gelukkig hadden ze ons ook verteld ons vooral goed aan te kleden en dat was zeker wel nodig want het was dan wel droog maar echt niet normaal zo koud en winderig bovenop die berg 😳

Eerst weer gewogen natuurlijk (nee ook deze weegschaal was niet aardig 😂), in het harnas gehesen, helmpje op en daarna de stoeltjeslift in. We gingen met een Zweeds/Engels stel en 2 instructeurs, eentje uit Frankrijk en de ander uit de VS. Veel outdoor instructeurs komen uit het buitenland is me opgevallen maar NZ is ook echt een perfect land voor buiten sporten in de prachtige natuur 👍

Wij dus naar boven in die lift en ze hadden al gezegd dat het allemaal bij elkaar wel 1,5 uur zou duren (dus incl instructies, harnas etc)  Er waren 4 zijlijnen, 2 wat korte om even te wennen, 1 hoge en redelijk lange en 1 iets minder hoog maar wel ruim 1 km lang waarbij je een snelheid van 100 km p/u kan halen 😱 Het was zo cool, zo gaaf, ben geen minuut bang geweest, je zat goed vast en het was alleen maar genieten 🤗🤗

Toen we na ruim een uur weer op de grond stonden, begon het pas echt goed door te regenen. We reden naar Lyttelton, een kleine haven aan een mooie baai maar in de regen was het toch iets minder qua uitzicht 😬 Lekker geluncht daar en daarna naar de tentoonstelling Quake City geweest. Erg indrukwekkend 😢 Uiteraard hebben we dat hier ook wel mee gekregen via het journaal maar hebben we (gelukkig) geen idee wat voor impact zo’n aardbeving heeft in een grote stad zoals Christchurch. Er komen merendeel toeristen want ik begrijp dat wanneer je dat zelf hebt meegemaakt je geen behoefte hebt om al die ellende nog eens te zien. https://www.tripadvisor.nl/Attraction_Review-g255118-d4059312-Reviews-Quake_City-Christchurch_Canterbury_Region_South_Island.html

Daarna nog naar 2 supermarkten gegaan voor de M&M Crispy Coconut, die had ik in de 2e week hier gekocht en die zijn gruwelijk lekker. Had ik op FB gezet dus veel mensen vroegen of ik reepje mee wilde nemen. Tuurlijk, maar ja nergens meer te krijgen dus 😱 Mocht Pippa ze nog ergens tegenkomen dan stuurt ze me er een paar op 😊

Zaterdag hadden we allerlei lekkers gekocht op de markt dus dat zijn we thuis op gaan halen en daarna door naar Pippa’s moeder waar we gingen eten. Soms ontmoet je mensen met wie je direct een band voelt, dat hadden wij dus ook. Wat een lieve warme leuke vrouw, ze had heerlijk gekookt en we hebben gezellig gepraat over werkelijk van alles. Het was een mooie avond 💖

Toen naar huis en geprobeerd zoveel mogelijk in mijn kleine koffertje te proppen 😳 Het ‘probleem’ zat niet in het aantal kilo’s deze keer (ging met 16 weg en mocht 30 mee terug nemen) maar het is gewoon een erg klein koffertje dus dat werd echt proppen. 

Goed maar niet zo lang geslapen. Kreeg geen hap door mijn keel, zag erg op tegen het afscheid van Pippa en van het prachtige land. Toch maar even ontbeten samen met Pippa op de luchthaven en afscheid genomen, djeez wat heb ik gejankt. En niet zozeer van verdriet maar omdat dit land zoveel gevoel bij me heeft losgemaakt, niet normaal. Nog even wat geshopt en toen kon ik al boarden. Had deze keer bewust een plekje aan het raam, wist wel dat ik toch niet zou slapen en wilde de laatste blikken op dit geweldig mooie land nog meenemen. 

Helaas zat ik naast 2 niet Engels sprekende Japanners, dus die 10 uur duurden best lang. 2 films gekeken, spelletjes gedaan en naar muziek geluisterd. Komt Sam Smith voorbij met Too Good in Goodbyes ... hup daar waren de tranen weer. Echt, ik kan het niet verklaren, ik lijk wel ‘lek’ of zo maar ben juist supergelukkig en niet verdrietig ... het zal wel weer overgaan denk ik zomaar.

Het is nu 21.52 op Changi AirPort en ik mag over een uurtje gaan boarden. Nog even een kleine 14 uur vliegen en dan weer voet op NL bodem, waar ik ook weer heel blij om ben want kan jullie echt niet missen. Wat het me heeft gebracht is in ieder geval een stuk rust, want heb het eindelijk gezien en beleefd, mooie nieuwe mensen ontmoet, weerzien met Pippa, gestopt met roken, uit mijn comfortzone durven stappen, een spaarrekening die nodig aangevuld moet worden 😬 maar vooral heel veel mooie herinneringen, niet alleen op beeld maar vooral in mijn hart 💖

Bedankt voor al jullie lieve leuke en positieve reacties, was echt zo leuk om die te lezen 😘